Een bomvolle Beatrixkerk, vier topsolisten en een prachtig spelend Promenade Orkest. Betere condities voor een bevlogen uitvoering van Bachs Weihnachtsoratorium kon COV Excelsior zich afgelopen vrijdagavond (13 december 2013) nauwelijks wensen.

Jan-Willem van Ree

Op het programma stonden vier delen uit Bachs meesterlijke zesluik rond het geboorteverhaal van Jezus. Een goede keuze, want deze delen bevatten de mooiste koormuziek van het werk. Tegelijk zijn ze ook uitdagend vanwege de complexe meerstemmigheid. Zelfverzekerd manoeuvreerde Excelsior zich door Bachs polyfone lijnenspel, bijgestaan door dirigent Lex van Drongelen die als een drukke verkeersregelaar het geheel in goede banen leidde.

In de vier jaar dat Van Drongelen voor Excelsior staat heeft hij de koorklank verder uitgebalanceerd, resulterend in een transparanter klankbeeld met oog voor dynamische details. De tempi in de losse koordelen lagen dan ook hoog, waarmee het ‘Ehre sei Gott’, en ‘Herrscher des Himmels’ flitsend de kerk in galmden. Vooral de sopranen klonken bijzonder helder en strak. Van de vocale solisten maakte alt Margareth Beunders indruk. Niet alleen vanwege haar prachtige diepe stem, maar ook om haar warme uitstraling, waarmee ze de aria ‘Schlafe, mein Liebster’, een aura van moederlijk mededogen meegaf. Na afloop kreeg ze veel bijval van het publiek evenals bas Martijn Sanders. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de toegewijde begeleiding van Het Promenade Orkest met tal van solistische bijdragen.

Ook de ambiance van de Beatrixkerk werkte mee, al legde de akoestiek het wel af tegen die van de voormalige Goede Herderkerk, decennialang de thuisbasis van Excelsior. Hetzelfde gold voor de capaciteit. Om tegemoet te komen aan de belangstelling werd bij uitzondering de generale repetitie voor het publiek opengesteld. Maar dit zijn slechts kleinigheden die geen afbreuk doen aan het bevlogen resultaat dat Excelsior heeft neergezet. Wat Excelsior betreft kan het Kerstfeest beginnen!